-သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္မႈၾကားမွာ ႀကီးျပင္းရေသာ ကေလးသည္ သတိၱေၾကာင္သူ၊ ေၾကာက္ရြံတက္သူ ျဖစ္လာတယ္တယ္။
-ျပစ္တင္ရံႈ႕ခ်မႈမ်ားၾကားမွာ ႀကီးျပင္းရေသာကေလးသည္ သူတစ္ပါးအျပစ္ကို ရွာသူ၊ ရံႈ႕ခ်ကဲ့ရဲ႕သူ ျဖစ္လာတယ္။
-မယံုသကၤာမႈၾကားမွ ႀကီးျပင္းရေသာ ကေလးသည္ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသူျဖစ္လာတက္၏။
-ဖဲၾကည္ဥ၀ိုင္းပယ္ခံရေသာ ကေလးသည္ ရန္လိုသူျဖစ္လာတက္၏။
-ၾကင္နာယုယမႈၾကား၌ ႀကီးျပင္းရေသာကေလးသည္ သူတစ္ပါးကို ေမတၱာထားတက္သူျဖစ္လာ၏။
-အားေပးယံုၾကည္မႈၾကား၌ ႀကီးရေသာကေလးသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္၊ အားကိုးသူ ျဖစ္လာ၏။
-ေျဖာင့္မွန္ေသာ ပတ္၀န္က်င္၌ ႀကီးရေသာ ကေလးသည္ အမွန္တရားကိုျပဳလုပ္တက္သူျဖစ္လာ၏။
-ခ်ီးမြန္းေျမွာက္စားမႈကို ခံယူ၍ ႀကီးလာေသာကေလးသည္ အရာရာကို မွန္ကန္စြာ နားလည္တက္သူျဖစ္လာ၏။
-သာတူညီမွ် ၀န္းက်င္၌ ႀကီးခဲ့ေသာကေလးသည္ အမ်ားကိုစာနာတက္သူျဖစ္လာ၏။
-ဗဟုသုတအၾကားအျမင္မ်ားရာ၌ ႀကီးခဲ့ေသာကေလးသည္ ဥာဏ္အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
-ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုးေစာင့္ထိန္းေသာ အသိုင္းအ၀ိုင္း၌ ႀကီးရေသာကေလးသည္ သည္းခံစိတ္ရိွ၏။
-စိတ္ခ်မ္းေျမ႕စြာ ႀကီးျပင္းရေသာ ကေလးသည္ ေမတၱာတရားႏွင့္ အလွတရားကို ခံစားတက၏။
No comments:
Post a Comment